ASİMİLASYON VE ANADİL

İlkokula başlamış Kürt yada başka dilde bir çocuğa zorla türkcenin
öğretilmesi, doğuşla gelen ana dilini unuturmak için uygulanan baskılar
ve bu çoçuğun orta okula başladığında, artık herşeyden anladığı için,
kendi dilinin horlandığını, aşağılandığını görüyor ve mümkün olduğu kadar
o dili konuşmamaya çalışıyor. Türkce konuşup yazdıkca kendini üstün
görmeye başlıyor. Duygusal olarakta bunu yaşıyor. Çevresindeki cocuklarla
mecbur kalmadıkca kendi dilini konuşmuyor. Okulda ve diğer yerlerde
sadece türkce konuşuyor. İlkokulda başlıyan bu serüven çocuğu komleksli
bir hale getiriyor.

Gecenlerde CHP li vekilin çıkıpta BDP vekileri için, Bunlar çok kötü bir türkce
konuşuyorlar demesi, Cumhuriyetle başlıyan derin asimilasyonun iyi
birer takipcisi olduğunu ortaya koymuştur. Bu asimilasyon politikası halen
tam hızı ile devam ediyordur. Bir insanın başarılı ve zeki olması için
anadilini eksiksiz öğrenmesi şartır, aynı zamanda bir mecburiyettir.
Çocuk ilk okul çağına gelene kadar ailesi ve çevresinde anadilinde çok
tarihi olaylar duymuştur dağların taşların tepelerin bütün ismini ana
dilinde öğrenmiştir. İlkokula başladığında, zorbalıkla, baskıyla, dayakla,
dili yasaklanan çocuk, illeriki yıllarda komleksli olmakla kalmıyor aynı
zamanda yaşamaya karşı bir başarı gösteremiyor. Böyle büyümüş
bir çocuğun başarılı ve zeki olması cok az bir ihtimaldir. Bir başka
dili öğrenmek için, kendi anadil hazinesi çok zengin olan bir insan bu dili
çok rahatlıkla öğrenir kapsamlı bir şekilde. Eyer iki dil arasında kalmış
bir insan ücüncü bir dili öğrenmek isterse ancak günlük konuşmaları öğrenir
ondan fazla öğrenemez. Anadil herkes için olmasa olmazlardadır.
Başarının yolu kendi anadilini kusursuz öğrenmekte geçiyor.

Enel Hak 29.03.2013